Huiskamer: Gedichtenslang [5]
04-03-20 11:38
reactie 976
|
|
---|---|
Verwijderde gebruiker Berichten: 223 |
In hetzelfde Maasbracht, wie had dat nu toch gedacht woont er nog een paar van ''t zelfde geslacht. toen zij vernamen van dat andere paar, zochten ook zij de priester op. Wederom met tegenzin zei hij: OK dat moet dan maar. |
04-03-20 14:46
reactie 977
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Maar later, in 't nachtelijk uur, woelde de priester in zijn bed en droomde van het hellevuur, waar hij zichzelf had in gezet. Waarom toch had hij niet gemerkt, galmde het in zijn hoofd steeds na, dat hij actief had meegewerkt aan 't nieuwe Sodom en Gomorra. |
04-03-20 23:37
reactie 978
|
|
SilverRoses Berichten: 5 |
Gomorra Gomorra welke hoeken moet ik zoeken welke wegen moet ik gaan welke manier kan ik vinden wacht ik zie nu ineens duidelijk hier te staan van boven naar beneden Dus eerst goed Zoeken Dan ervoor Gaan En ik zal je Vinden Bedankt en tot gauw |
05-03-20 10:43
reactie 979
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
“Tot gauwâ€, zei de draaideurmonteur en verdween in een kwart van de deur. Maar de deur blééf te snel, als een stoomcarrousel, en hij stelde zijn klant zeer teleur. |
25-03-20 06:55
reactie 980
|
|
marill Berichten: 1058 |
teleurgesteld keek ik achterom niemand te zien waarom... is er een misschien hopend op meer keer op keer keek ik weer om o zo stom nu weet ik het weer de laatste keer zei je echt gedag |
25-03-20 15:12
reactie 981
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Gedag zeggen via 'n video-link, in skype of per chat of 'n mail, ondanks beeldkwaliteit zegt zo'n boodschap van jou via pixels mij niet zo veel. 'k Zou het liefste m'n socal media aan de wilgen willen hangen. Ik kus tien keer liever je voorhoofd, je oren, je neus en je beide wangen. |
26-03-20 08:02
reactie 982
|
|
marill Berichten: 1058 |
wangen zijn nat druppels vallen als dauw op een blad verdriet om allen overal vallen slachtoffers onschuldig door geweren zittend op hun koffers kunnen ze zich niet verweren slachtoffers door een virus die niet is te stoppen zelfs niet met een kus of door knappe koppen hiervan kunnen we leren stop dus die geweren in al die koffers van onschuldige slachtoffers zoek naar een medicijn tegen deze pijn zal de wereld nu iets leren? |
26-03-20 14:34
reactie 983
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Iets leren is de wereld vreemd, is altijd zo geweest, in tijd van grote crisis wordt door de mens gewoon doorgefeest. Hoe simpel moet een boodschap zijn, voordat zij wordt begrepen, de raad: “Blijf thuis!†blijkt voor veel mensen véél te hoog gegrepen. Het appelleert aan het verstand, voorkomt onnodig sterven, het zijn dié rotte appels, die de hele mand bederven. |
27-03-20 07:20
reactie 984
|
|
marill Berichten: 1058 |
bederven verander ik in bedreven kwestie van twee letters wisselen goed bedreven deed ze haar werk voor een of ander keurmerk iedereen was zeer tevreden tot ze een ziekte had onder de leden opeens werd ze aan de kant geschoven dit kwam ze nooit te boven nog loopt ze naar een therapeut ze dronk menige neut als ik ze nu na vijf jaar ziet doet dit me veel verdriet hoe kon dit toch gebeuren? hoe kan ik ze eens opbeuren? hele gesprekken rond de tafel met koffie en stroopwafel niets kan haar treffen ze zal zelf die blokkade moeten opheffen wordt mij steeds gezegd toch heb ik het niet naast me neergelegd ik nam haar bij de hand schoof al mijn principes aan de kant wandelde uren met haar rond nu is ze bijna weer gezond het moraal van dit verhaal mogen jullie zelf invullen |
28-03-20 15:11
reactie 985
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
“zelf invullen†is niet zo moeilijk in deze, want, zoals in je mooie gedicht is te lezen, lijkt warmte, die gaat van persoon tot persoon, in deze hectische tijden niet langer gewoon. Oprechte bezorgdheid, een luisterend oor, daar doen we het met z'n allen steeds voor Veel beter dan iedere medicijn, therapie, statistiek of getallen, is te weten dat mensen er voor je zÃjn, je steeds steunen en niet laten vallen. |
29-03-20 10:08
reactie 986
|
|
marill Berichten: 1058 |
vallen de zonnestralen op mijn handen die nu zijn aan het werken om woorden te laten belanden op een wit velletje papier net ontving ik een prachtig gedicht dat wierp wat licht in deze eenzame dagen een blaadje vol lieve knuffels virtueel elkaar omarmen om ons te verwarmen de zon doet zijn best maar in mijn lijf blijft het koud laten we straks genieten van elkaar misschien is dat nu een boodschap van moeder natuur |
29-03-20 15:39
reactie 987
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Moeder Natuur weet het meestal 't beste, haar wijsheid omvat alles wat kan bestaan, haar raadgeving is vaak véél meer dan 'n geste, die een mens beter niet in de wind kan slaan. Nu we snakken naar innige knuffelingen, is het beter ons daarvan toch nog te onthouden, de huidige “winter†gewoon uit te zingen, nog even te wachten in eenzame koude. Hoe groot zal de vreugde dan later zijn, als de zon weer gaat schijnen, het hart gaat verwarmen, het geleden leed weer gaan verdwijnen en de mensen elkaar weer omarmen. |
30-03-20 09:25
reactie 988
|
|
marill Berichten: 1058 |
omarmen armen om jouw slaan zodat je niet eenzaam hoeft te staan armen om mijn medemens aan de andere kant van de grens om armen geven zodat ook zij kunnen leven omarm me en ik voel dat ik weer leef dat ik om je geef is dat nu het doel |
30-03-20 14:00
reactie 989
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Het doel, is nog mijlenver lopen, het pad ernaartoe lijkt nog lang. Toch versterkt elk obstakel de drang, vastberaden te blijven hopen. Het verlangen m'n doel te behalen, is veel sterker dan wat er ook is, elke tegenslag of hindernis, nodigt uit om maar liever te falen. Heel mijn reis is een levensles, ik ga door, ook al word ik wat moe, want ik weet : het geheim van succes, is de moeizame weg er naar toe. |
01-04-20 08:24
reactie 990
|
|
marill Berichten: 1058 |
toe geef me wat ruimte schuif nu een beetje op zeur ook even niet aan mijn kop die stomme tafel is te klein zegt mijn achtjarige zoon boos stampt hij naar boven zwijgend zwoeg ik verder voor wat loon hij heeft gewoon gelijk oplossen kan ik het niet samen moeten we erdoorheen de toekomst ligt in het verschiet niemand kan nu vooruit kijken probeer wat plezier te maken met wat humor en een lach dat is nu ons enige baken houd je vast dein mee aan de horizon is de kust |
Naar boven |