Een tegenstrijdige zomerdag
De zon schijnt, vogels fluiten
Een prachtige dag
Vrolijke mensen buiten
Maar voor mij een wrange lach
Alles waar ik nu van geniet
Is van jou afgenomen
Een mooie dag, maar toch verdriet
Ik wou dat je terug kon komen
Het wordt lente, een nieuw begin
Vanaf nu wordt alles weer veel beter
We zien alles zonniger in
Maar zonder jou vorder ik geen meter
Gewoon onschuldig genieten, vrolijk zijn
Het is moeilijk in deze situatie
Alles wat ik doe, er is altijd pijn
Gevoelens in rouw geven geen variatie
Bloemen bloeien in alle kleuren
Het licht valt als een warme deken om me heen
Genietend van de heerlijke zomergeuren
Maar toch ook vandaag alleen
Verblind door de zon in mijn gezicht
Denkend aan waar jij nu bent
Een zorgeloos gevoel door het licht
Het gemis nog steeds niet gewent
Het is een schaduw in de zon
Schuldgevoel voor alles wat jij niet meer kan
En lang geleden al niet meer kon
Nog altijd van jou ziekte in de ban
Languit liggend in het gras
Op deze prachtige winterse zomerdag
Denk ik aan waarom jij niet genas
En zo vaak in het ziekenhuis lag
Het gaat geen moment uit mijn hoofd
Ik schrijf het van me af, zittend in de tuin
In de hoop dat de zon me verdoofd
Als ik piekerend het verleden door struin
Reacties op ‘Een tegenstrijdige zomerdag’
-
Wauw, lang en mooi gedicht. Geïnteresseerd gelezen van begin tot eind. Ik wil je zeggen dat jij je niet schuldig hoort te voelen als je geniet, want het leven kent pijn, maar ook zeker geniet momenten.. Ik hoop dat je het snel een plaatsje kunt geven
Ik dicht - 09-03-2014 om 21:36