Ze snijdt zichzelf
Het meisje sneed op haar huid
niemand kon haar helpen
gekrast, tot bloedens toe
ze kon nergens anders met haar zorgen heen
want ze was dit leven moe
Het meisje kende verdriet
het stond in haar lichaam gekerfd
ze durfde het niemand vertellen
want ze vertrouwde niemand niet
Het meisje maakte haarzelf kapot
elke dag sneed ze dieper en dieper
ze werd overgelaten aan haar lot
en littekens op haar huid
ze sneed zichzelf verrot
Ze kon het niet laten
elke dag had ze ‘dat mes’ nodig
met niemand kon ze erover praten
en daardoor ging ze zichzelf nog meer haten …
Littekens op haar armen en haar benen
daar waar niemand het ooit zou merken
daar sneed ze, elke dag opnieuw
want het bloed, was haar verdriet
in plaats dat ze echt kon wenen …
@Gedichtenlady
dichteres sinds 1 maart 2005
wil je mijn hersenspinsels lezen?
surf dan snel naar:
www.raissagedichten.jouwweb.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
25-07-2013
Over dit gedicht
Ik heb het gevoel van zoveel meisjes omschreven ...
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SnijdenReacties op ‘Ze snijdt zichzelf’
-
Gedichtenlady, N.a.v. je mail, over puberaal gedrag en nadat ik wat van je gedichten heb gelezen, hoop ik dat je het verdriet wat je in je leven hebt meegemaakt, van je af kan schrijven, en heeft het een functie. Wat je schrijft is zo herkenbaar, Als het hersenspinsels zijn oké, als het je eigen ervaringen zijn, is het in en in triest. Ik hoop, dat door het van je af te schrijven je leven de moeite waard is om te leven. Blijf in ieder geval schrijven, het is de noeite waard. Francqoise
Franqoise - 28-07-2013 om 17:41