Besef van kracht

ik dacht dat het me ging lukken
maar elke dag brak weer iets in stukken
ik bouwde vertrouwen op mensen
maar ze vergalde mijn wensen

elke avond lig ik weer te huilen
god, wanneer mag ik onder je vleugels schuilen
hoe ver moet ik nog veranderen
tot ze me als een goed mens behandelen

ik moet mensen missen
en gedachtens wissen
tranen laten vallen
ergens tussen de mensen belanden

van vallen komt opstaan
en knocken en doorgaan
stop de tijd nu hier voor mij
en kan ik niet verder, dan ben ik vrij

tranen stoppen, en raken op
tijd staat stil, en blijft op stop
geen kracht meer om te knokken
geen geld om mee te gokken

ik wil strijden tot het eind
en gaan voor het mooie paradijs
maar het pad is eindeloos
en niet probleemloos

als ik vraag om een beetje hulp
al is het maar een beetje geduld
ik raak mensen gewoon kwijt
door mijn problemen en onzekerheid

ik ben het zat, het zit te diep
maak me gewoon verliefd
en geef me steun en geluk van alles
ik ben toch goed veranderd?

woorden komen harder aan dan steen
ik zeg dingen die ik vaak niet echt meen
ik stop hier en wil niet verder
jullie maken me alleen maar gekker

goodbye, and please, don't cry.