vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verdronken in mijn leven
verdronken in mijn leven
Er zijn wel duizend tranen gevallen over me wangen
omdat ik in mijn eigen wereld ben gevangen
Elke dag is het een strijd
Elke dag die vreselijke eenzaamheid
Zenuwe gieren er door me lichaam
Ik wil gelukkig zijn maar het lukt me niet
ik wil gelukkig zijn mama zie je dat dan niet
verslagen lig ik in mijn bed
zal er nog iemand zijn die mij red
overgeven omdat het me zo pijn doet
is dit misschien wel voorgoed
ik blijf wachten tot ik bevrijd ben van al mijn verdriet
en ik blijf wachten tot iemand dit wel ziet
dit alles komt door iemand die mij achter liet
gemaakt op 21-03-2011
door marjan van slooten
Reacties op ‘verdronken in mijn leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!