O zoek naar mezelf
Op zoek naar mezelf
ben op zoek naar mezelf
waar moet dat heen
sta onder een gewelf
van steen
zit hier zonder zorgen
blijf hier deze nacht
vroeg opstaan morgen
op jacht
heb soms een kater
wil gewoon plezier
denk niet aan later
maar hier
op zoek naar aardige mensen
schooiend langs de ramen
smeek er om resten
met tranen
geen wegen maar weiden
zie goed in het duister
wil auto’s vermijden
nu luister
ben niet bang voor muizen
een beetje voor honden
heb wel last van luizen
en wonden
ben niet de enige zwerver
die op zoek is naar zichzelf
in dit gebied zijn er
wel elf
meer zwervers als ramen
te veel naar mijn weten
werken niet samen
geen eten
ben veel te mager
de winter begint strak
de kou maakt me trager
en zwak
kan nergens schuilen
de brug ingestort
begin nu te huilen
maar kort
auto kon niet wijken
reed door het rood
vergeten te kijken
misschien dood
moest naar de overkant
was veel te traag
hoorde een piepende band
heel vaag
lig dood op de drempel
of is mijn leven het waard
zat er wel onder maar enkel
mijn staart
was op zoek naar mezelf
heb veel twijfels gehad
weet het nu zeker
een zwerfkat
waar ga je met de auto heen
speel geen open kaart
tenslotte heeft niet iedereen
een staart
pedestrian
Reacties op ‘O zoek naar mezelf’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!