vanbinnen
iedereen beoordeeldt me
verscheurd me
breekt me op elke manier
maar om mijn
om mijn gevoelens denken ze niet
ze denken er niet aan wat er in mij omgaat
ik voel alleen nog maar verdriet,
verdriet en haat
ze mogen me niet
maar waarom dat zeggen ze me niet
ik barst een keer uit
uit van haat en verdriet
ze schelden praten en shit maar weten niet hoe het echt met me zit
kijken me raar aan
maken een raar geluid
ik trek me er niets van aan
en reageer er niet op
maar vanbinnen vanbinnen vreet het me op
het stapeld en stapeld maar door
en ja hoor
alles is altijd mijn schuldt
maar wacht maar wacht maar tot ik uitbarst
dan kijken ze wel uit
ze zeggen niets van aan trekken
gewoon negeren
maar zo makkelijk is dat niet
en het is ook niet te leren
soms is het beter om wat terug te zeggen of gewoon flink de waarheid te laten horen
dan dat je ze door je heen laten boren
Reacties op ‘vanbinnen’
-
Ik herken het.. Mooi geschreven!
Just Someone =) - 03-11-2011 om 16:35