De wil verloren
Ik herken het gevoel nu, een leven zonder balans
Door moeten, maar niet weten waarom
Veel emoties, maar niets is onder controle
zonder begin, zonder eind en zonder enige kans.
Een leven zonder kleuren en niets is wat je ziet of hoort
grijze tinten zijn alles wat voor mij over blijft
zelfs zonder het idee dat in de verte
het nieuwe ochtendmorgen gloort.
Mijn leven wordt steeds donkerder, het grijs verandert in zwart
hopend op een nacht die de verlossing brengt
blijf ik stil en in elkaar gedoken zitten
wachtend en luisterend naar het tikken van mijn hart.
Waarom wil het eind niet komen
en een eind maakt aan al mijn ellende
ik wil zelf mijn hart nu laten stoppen
maar het voelt alsof zelfs dat mij is ontnomen.
De moed ontbreekt of is in de aarde weg gezonken
om zelf de laatste stap te nemen
ik wil niet meer verder in dit leven
dat door God ooit werd geschonken.
Reacties op ‘De wil verloren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!