in de schaduw

15/12/2015

wat als de storm
nooit ging liggen
woedend water van communicerende vaten
recht evenredig aan menselijke afwering
wordt het leven een doolhof
vlakbij spiegelende gangen - waar je door loopt
alles wat menselijk is - speelt doorzichtig daar achter
heeft jouw - nooit gevraagd

je hebt te lang naar een oase gezocht
vermocht je hoop of vastberadenheid iets ?

tegen die alleszeggende blikken
die niets zeggen
maar duidelijk genoeg waren

de onverkozenen
moeten alles alleen doen
wat niemand anders zo hoeft te doen

de onverkozenen
krijgen enkel de nacht
met een donzen deken als extra

de onverkozenen
willen wel - hoopvol zijn
maar alles
dat er echt toe doet
is voor hen slechts een vermoeden
in de nacht
met centrale verwarming als extra

de Onverkozene hebben de pech
dat ze nog iets verwachten
van een wereld
die al alles heeft weggegeven
aan de Verkozenen ?