kriebels
telkens als ik je zie
wek je kriebels op
het blijft een irritatie
die vastzit in mijn kop
het is namelijk mijn gevoel
dat ik bij mijzelf neerleg
alles heeft namelijk een doel
doch het neemt niet weg
dat het mij steeds weer raakt
als ik je hoor praten
wat mij dan kleiner maakt
heb jij dat in de gaten?
je vertelt vanuit jouw ervaring
ellenlange verhalen
tot heden had ik geen aanvaring
doordat mijn gedachten gingen dwalen
wat zegt dit over jou en mij?
jij bent zo duidelijk aanwezig
daardoor zet ik mijzelf opzij
maak ik me zelfs afwezig
zo voel ik namelijk niet de pijn
van het "niet gehoord" te zijn
Marill
21-03-2016
Reacties op ‘kriebels’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!