Kijk omhoog, sluit je ogen en zie niets dan blauw

Mijn leven is een warboel
Zo vaak sta ik in dubio
Hoe ik mijn spiegelbeeld aan kan kijken
Aan moet kijken

Dan lig ik zwetend in bed
Bang mijn ziel te branden
Aan het vuur van mijn angsten
Van mijn onzekerheden

Zelf als ik bang ben voor wie ik ben
Voor wie ik kan worden
Voor de kansen die ik ga missen
Zal ik altijd blijven gissen

Ik hoef mijzelf niet te zien
En niet te zijn
Ik doe gewoon wat goed voelt
Dat heb ik altijd al gedaan