dans met mij
reik mij uw hand en dans met mij
in het schijnsel van een eenzame kaars
ik zal u altijd een stap achter blijven
onze schaduwen smelten samen
in eendrachtelijke tevredenheid
uw hart klopt zwaar tegen het mijne
gesloten ogen en zwierige draai
ik probeer uw lippen teder te kussen
maar u ontgaat mij steeds te vlug
pak mijn hand en dans, dans, dans
naar plaatsen van straks en ooit
denkbeeldige waarschijnlijkheid
waar verlangen nog onschuldig is
u mij leidt naar eenvoudig genoegen
wij samen door het vuur gaan en terug
ik zweef door de geur van gepoetst hout
en word door jou niet opgevangen
als de muziek stopt en ik mijn ogen open
Ingezonden door
Geplaatst op
22-10-2014
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dansen Eenzaamheid Herinnering Nostalgie Overleden VerlangenReacties op ‘dans met mij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!