het bos

tussen het bruin van de vorige herfst
priemt de zon door het lentegroen
van de bomen
blauwe hyacintenwolken schitteren het sterkst
waar het gepenseelde licht is omgebogen

vertikale beuken verzinnen een toverspreuk
in dit sprookjesbos met hier en
daar een eik
het tintelend gebladerte versterkt de
mannelijke geur
van vochtige humus en bosgrond
heel voedselrijk

heerlijk is het stille stappen en zintuiglijk genieten
rustig op relaxcadans in dit goddelijk paleis
die momenten maken het leven
als epifyten
waarbij alle zorgen verworden tot ereprijs