vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
DE OUDE IK
Blauwe ogen zo wazig stare me
Machteloos aan....
Kijkend in de spiegel,
Er vloeit een traan.
Over mijn wang,mijn gezicht.
Ik sluit me af,
Klap dicht.
Deel met niemand mijn verdriet op dat
gebied....
Ik wil niet zwak overkomen,
Als je snapt wat ik bedoel.
Eenzaam huilend voor de spiegel,
Wou ik dat ik terug de ik van vroeger
kon zijn....
Ingezonden door
Geplaatst op
16-10-2014
Over dit gedicht
Dit gaat over mezelf Hoe ik er wel eens in sta
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Machteloos. Spiegel Verdrietig ZwakReacties op ‘DE OUDE IK’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!