Toekomst

Concentrisch rimpelen de kringen, doorlopend
bloeit een wortelrotte, honderdjarige aloë.
Let op, er roeren zich gezwellen, gekomen
ziekelijk langzaam bol en vol berouw.

De jeugd, jong en gladjes in de lente
rust loom na de liefde in de middag
heeft de oogst besproken met aflossing en rente,
de fles verdiend. Het meesterschap

woekert al om de geharde botten
van de kunst om de kunst, naar de sloop
er mee, delen cellen zich als zotten
in het letale vervolg van heel weinig hoop.

Guido van Geel