Hoogtij

Het tot ziens en uitspreken

woorden
over
de
lippen
struikelen

wegglijden
met het hoogtij in het slikken
het slippen in de bocht van de keel
de zinnen zonder werkwoord

ik
jou
graag,

maar weet
misschien voor het laatst
al was het voor het eerst
intens gevoelig

als gitaarmuziek of heimwee
het zingt in mij de snaren
van vriendschap
ver over de grens
het smaakt naar een lied

zonder het begrijpen voelen
zwijgen en toch zoveel
het allemaal zo zeggen die dag
en vandaag weer herinneren.

© Rudi Lejaeghere