vorige gedicht
vorige gedicht
Engel
Het is rustgevend,
Hoe de donkerte van de nacht zich langzaam om ons heen wikkelt.
De stilte omarmend, als twee oude geliefden die elkaar terugvinden na een lang gemis.
Het gouden licht vervult de kamer met verlegen stralen,
Terwijl het geritsel van de oneindig omgeslagen bladzijden de schaduwen laten dansen.
Ze bewegen sierlijk om elkaar heen tegen de koelte van de muur.
Zachtjes voel ik je gedachten wegvaren naar onbekende wateren,
Je ogen gesloten, kalm, als de zee dat aan zijn rimpeling ontbreekt.
Ik kijk naar je, de uitgeharde lijnen op je prachtige gezicht wegvegend.
Je schouderbladen zijn als vleugels over je rug gevouwen,
Magisch,
Als een engel zo mooi.
Reacties op ‘Engel’
-
zeer mooi!
fets - 08-10-2014 om 17:32