Stilte in mijn hoofd

Stilte in mijn hoofd


Niet te bevatten, niet te begrijpen.
Dit gemis en deze pijn.
Kon ik je nog maar een keer een knuffel geven en vastgrijpen.
Gewoon nog voor een keertje bij je zijn.

In een sneltrein ging deze tijd voorbij.
Veel gehuild, veel gedacht.
Zoveel ellende in een keer zo dichtbij.
Er is op dit moment niks wat de pijn verzacht.

Na vandaag keert de stilte en de rust terug.
Langzaam gaat alles een plekje vinden.
Alles deze week, het ging zo vlug.
Hoe kan er zoveel ongeluk in zo'n korte tijd plaatsvinden?

Stil is het nu in mijn hoofd.
Mijn gedachten zijn overal toch ook weer niet.
Maar op een plek zijn ze altijd, bij jou.. beloofd.
Dit was de week waarin jij ons verliet.

Stilte in mijn hoofd.
Leegte overal.
Niks wat deze pijn verdoofd.
Dit gemis is iets wat altijd blijven zal.