vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Medicijnsiroop
Fluisteringen tussen glooiend wit
zinderende zinnen die zich strekken
beven in de letters in elkaar geweven
klinkers die ik wil verzwijgen
toch vloeien ze me uit
als medicijnsiroop en suikerzoet
of bitter op de achterzijde van mijn tong
verzachten soms de pijnen in het hart
en in het hoofd
wat overblijft zijn echo’s
de nagalm van gisteren of langer geleden
dichter wordt je niet, dichter kom je niet
ik bouw rond mij een scherm van woorden.

Ingezonden door
Geplaatst op
01-10-2014
Over dit gedicht
een medicijn om te verzachten
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Letters Medicijnsiroop ZinnenReacties op ‘Medicijnsiroop’
-
Dichter word je wel, maar als ik aan die siroop denk krijg ik het nog benauwd. Mooi maar somber.
guido - 02-10-2014 om 20:35
-
Dank je, Joseph, ik heb zo mijn momenten, maar aan de andere kant speel ik ook graag met woorden.
Rudi Lejaeghere - 02-10-2014 om 22:09