vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schijnbewegingen
Schouwtonelen die we spelen
lachen, wenen hard als stenen
tegen liggen, onder kruipen
liefde geven, onszelf bezweren
het is een waterlelie die ik zoek
de libel die weg wil vliegen
op de bloem de vlinder wijzen
de wortels aan de boom weer binden
om de schijn bewegen
geluiden uit de kelen moeizaam
wringen met de handen
in het wild gebaren zonder mening
zinken als een kever op de bodem
schuilen tussen wat er groeit
of rottend liggen stinken
het ruikt al in de voegen van de kleren.
Ingezonden door
Geplaatst op
28-09-2014
Over dit gedicht
voor de schijn bewegen
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gebaren Schijnbeweging SchouwtonelenReacties op ‘Schijnbewegingen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!