vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verlies (2)
Woord dat je bent
zo weg en denkelijk
verloren gelegd
ik zoek je
tevergeefs op alle juiste plaatsen
je naam roep ik
nee fluister ik verliefd
je vrezend je beminnend
de vreemdeling die je werd
in mijn gedachten
uitgewist
als slecht geschreven
letters aan elkaar gerist
verlies ik de herinnering
aan jou als grijze haren
op mijn kussensloop
tussen zilte tranen
en witte slapeloosheid
uitgerukt en machteloos
voor niemand
nee echt voor niemand
achtergelaten.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-09-2014
Over dit gedicht
writersblock
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering Naam Verlies WoordReacties op ‘Verlies (2)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!