De uilen zaten in de olmen
Een wijze uil stond voor een takkelingenklas
vol met kuikens van zijn eigen soort,
drie rijen, twee aan twee zoals het hoort
met één boek op de bank en ernaast de tas
daar hoorden zij een vreemd gedonder.
De uilskuikens keken alsof het uit Keulen kwam
maar de oude uil dacht er het zijne van
want hij geloofde in een ander wonder.
Luister kuikens dat was het vallen van de nacht
en alle kopjes gingen heen en weer.
Luister naar wat je horen kunt, heel zacht
en alle kopjes gingen op en neer
en jawel, ze hoorden een muisje in de verte lopen
daar ging een hele stille wereld voor hen open.
Toen riep plots de meester: ‘Oehoe’ in de nacht,
wat betekent, pas op muizen, ik ga op jacht.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
16-09-2014
Over dit gedicht
''De tijd zal het uitwijzen', zei het uilskuiken en wachtte zijn tijd af.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Stilte Wijsheid.Reacties op ‘De uilen zaten in de olmen’
-
Prachtig verhaaltje! kun je zo aan de kinderen voorlezen. ik geniet ervan.
fets - 17-09-2014 om 09:06