vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
jachthaven
de noordzeewind bolt het ranke zeil
tot een slank gebogen heerlijke lijn
de donkere elegante mast, rechte pijl
houdt de flapperende stof vast, baldakijn
schuin in de bries klievend door grijsgolvende golven
vaart de boot met gestadige traagheid
als verankerd met lood onder de boeg bedolven
naar de witblauwe einder in vaagheid
gestuurd door de zeiler op zoek naar zijn zijn
gestuwd door onbeantwoorde vragen
die vreten, veroorzakers van mentale pijn
en zijn gemoedsrust, zijn geluk belagen
vlucht voor een voorbij verleden
op zoek naar zoete gedichten
de toekomst komt aangegleden
om een nieuw leven te stichten
Reacties op ‘jachthaven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!