duinzicht

de zee en zijn duinen
roots met haat en liefdegevoel
turend vanop de biezenkruinen
zoek ik een vissersboot als doel

iedere keer opnieuw
bij het zicht van de duinen
ademend als door vissenkieuw
denk ik aan paleis-tuinen

uit duizend en één nacht
met Arabische harems
en konijnen als erewacht
voor mijn koninklijk universum

maar na de duinen komt de zee
voor mij te groot en dreigend
hier heb ik het duidelijk moeilijk mee
ik sta ademloos, stilzwijgend.

het witte warme zand
murrelt onder mijn voeten
ik mijmer en wandel over de heuvelrand
ik kom mijn jeugd begroeten