vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verwondering
Ik verwonder,
en bewonder.
De wind waait door de bomen,
zo kan ik bekomen.
Het regent buiten,
de zon schijnt.
De vogels fluiten,
de wind verfijnt.
Ik verwonder,
en bewonder.
Alles wat om me heen staat,
dat me niet verlaat.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-09-2014
Over dit gedicht
Het gedicht laat zien aan anderen wat ik verwonder
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
NatuurReacties op ‘Verwondering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!