1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Te laat

Te laat

Het was mijn eigen keuze
Ik verbrak ieder contact
De cirkel was een vicieuze
Onze levens te vertakt

Steeds maar weer verwijten
Je zoon en man die je vergat
Het kan je nu wel spijten
Maar ik was het meer dan zat

Nu is het jaren later
Ik hoor dat je nu eenzaam bent
Nooit was je echt een prater
Ik heb je niet echt goed gekend

Misschien is de tijd gekomen
Anders is het straks te laat
Wordt het leven je ontnomen
Voordat ik goed met je praat

Ik hoop je snel te spreken
Dat ik dus snel voor je sta
Want eigenlijk mag je niet ontbreken
Je blijft toch de moeder van mijn pa

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Dit gedicht schreef ik voor mijn oma, de moeder van mijn overleden vader.

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Oma Ontbreken Telaat Verwijten

Reacties op ‘Te laat’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Te laat