Spijt

Om ons heen een dichte mist,
En toch geen reiziger die zich vergist
We gaan met kalme tred
Zoals de tijd.
Geen mens te zien en toch zo druk
Gedachten dwalen heen en weer

Het pad kronkelt en gaat op en neer
Daar gaan we heen
Het gevoel is nooit zo helder als nu
Het besef komt meer en meer

Ach, wat als…
Spijt ligt als een deken om ons hart
Achteraf kan het niet meer
De mist lost op
Zie! Het licht
Het kan nog steeds, zolang je leeft
Spijt is de spook van onze geest

Doe wat je hart je in geeft
Kijk vooruit in de zon
Wees zoals het begon
Blij en moedig
Naakt zonder schuld