Zo dorstend is het verleden nooit

Uit: ‘Het modern gemak’ (in memoriam Gerrit Kouwenaar)

zo dorstend is het verleden nooit gezien
ook het moeras staat al jaren onder stroom

een man zinkt weg zingt weg een afscheid
aan de passanten op de voorde

het veenmos bedekt zijn ontvelde schedel
in groteske arabesken

in de ransel van een van hen zijn water
met de raadselen van de klare wijn

toont zich het bericht op alle schermen
in plaats van volpropte couranten

later blijkt het heden uit de fles geleegd
kijk het moeras is nat.

Guido van Geel