vorige gedicht
vorige gedicht
heden
stilstaan deed ik een poos
niet dat ik er bewust voor koos
omringende berichten hielden me niet tegen
om te wandelen in de regen
druppels vormden hele plassen
die in mijn brein gingen passen
de zon die mij zou verwarmen
glipte me uit mijn armen
die zich strekten naar oneindigheid
vormend in mijn ledigheid
stilgestaan heb ik nu lang genoeg
bij alles wat mijn aandacht vroeg
nu hoor ik het leven weer aan te gaan
zal ik bewust stilstaan
om door te gaan
Marill
1 september 2014
Reacties op ‘heden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!