vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Suggestief massief
verschrikt kijk je op
als er glas breekt
en schoonheid verscherft
in het raken van de grond
je ziet in een flits
transparantheid verdwijnen
voelt meteen de pijnen
van het dramatisch gemis
het was kunst
in zijn fragielste vormen
suggestief massief vulde
de ruimte met bijna niets
ook de basis is gespleten
toch vormen zij een nieuw begin
van weer zelfstandig leven waarbij
helderheid al in de genen is verweven
wil melker
01/09/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Suggestief massief’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!