vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De stemmen in men hoofd
Hier zit ik dan met tranen in de ogen
En een mesje in men hand,
Verlangend om de pijn met pijn te bestrijden.
Ik kan er niks aandoen,
Gewoon 1 snee niks erg toch
maar 1 snee worden er 2
En 2 sneeien worden er 4.
Ik kan niet meer stoppen het voelt zo goed.
En dan als mijn tranen gedroogd zijn en het bloeden gestopt,
Krijg ik spijt van wat ik gedaan heb.
Alweer een verloren strijd.
Maar niemand begrijpt waarom,
Waarom dat ik dit doe bij mezelf.
Ze begrijpen het niet
Dus sta ik er alleen voor.
Alleen zit ik in het gevecht.
Het gevecht tegen mijzelf,
Tegen de stemmen in mijn hoofd.
Een gevecht dat niet meer te winnen valt.
Reacties op ‘De stemmen in men hoofd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!