vorige gedicht
vorige gedicht
versteend
...dus veins je
talentvol
dat niets je nog raakt
dat niets je nog kraakt
dat niets je nog droef maakt
ik heb je gekoesterd
als teer porselein
het gruis van de scherven
tot schelpsteen verweerd
in je hart uitgehard
maakt je niet tot beton...

Ingezonden door
Geplaatst op
27-08-2014
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GebrokenrelatieReacties op ‘versteend’
-
2e strofe vooral mooi, graag gelezen, Marcel.
Rudi Lejaeghere - 27-08-2014 om 17:57