vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In het donker
Hij sluimert in het donker
van portieken,
zijn ogen branden
als een sigaret in mij.
Een torenklok
mist slagen van m'n hart,
in schrikken weggetikt.
Hoeken worden
wijde bogen.
Uitgebold in angst
wordt licht gezogen,
uit de schaduw
van de nacht.
Je ziet hem in m'n ogen,
hij staat nog steeds op wacht.
Reacties op ‘In het donker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!