ventjenine
geest en lichaam
niet zonder de ander
vechten simultaan
mee of tegenstander
soms is de geest nog goed
en blijft het lichaam sturen
tegen beter weten in
dat mag niet lang meer duren
warm ingeduffeld tegen de kou
bescherming van de oude knoken
hart versleten draaien wou
zoeken naar zuurstof aangebroken
soms is het lichaam nog goed
maar kan de geest niet sturen
omdat de wil onbreekt
dat kan nog heel lang duren
zittend staren naar niets
de godganse verschrikkelijk lange dag
geen wandeling geen fiets
alleen maar wachten geen kinderlach
moedige oude man
in de straat op de fiets
wat ben je nog van plan
voor je verdwijnt naar het niets?
Reacties op ‘ventjenine’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!