Schipbreuk

Ik zeil op mijn gedachten
en vang de wind
op het gevoel.

Dieper snij ik
dan de scherpste baren
zonder richting,
zonder doel.

Dobber ik nog boven
of scheur ik langs de bodem,
het ontbreken
van de sterren en de maan
doen mij het ergste dromen.

Als het schip vergaat
spring ik
de ratten achterna
en zwem ik verder,

ik

die het nooit leren wou.