vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
wachten
onder architectonisch geweld
staat een man nonchalant eenzaam te wezen
door diagonale grootsheid gekweld
overdonderd door dit machtige geprezen
bolwerk van staal en beton
technisch kunstwerk van menselijk vernuft
kameleon in de late avondzon
een te late trein komt langzaam aangepuft
misschien is zij met deze meegekomen
komt zij kwiek de trappen op
schoonheid uit zijn jonge dromen
’t wachten is dan plotse hiphop
velourse broek boven open sandalen
vakantiehemd in zwart en wit
wie is die man ,hoe kan ik dit achterhalen
broze mensenseconde, fotohit
Reacties op ‘wachten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!