vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
papavernaderegen
Vicky heeft iets met papavers
zijn dan ook heel fris als klavers
tussen beregend gras in mei
en bezoekjes van een bij
het rode rood zo indrukwekkend
als een nachtegaal die bekkend
fluit op ’t ritme der natuur
rodepoten tureluur
zijdepapieren bloemenblaadjes
opgefleurd met waterstraatjes
verleidelijk neergepoot
aan de kant van d’oude sloot
’t bloemetje heeft ook verborgen kantjes
voor de maatschappelijke randjes
bruine suiker is dat deel
verslavend junkyritueel
omwoelde velden als habitat
aan de randen van ‘t boerenpad
staat die mooie heerlijke blomme
en maakt mij melancholisch verdomme
Reacties op ‘papavernaderegen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!