vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Van denken word je moe
Ik lig op mijn bed
ik kijk door het raam
zie de sterren fonkelen
de lichtgevende maan.
Dacht ik over alles en nog wat
over vriendschap, liefde, het leven
wat me nog te doen staat
wat ik moet krijgen en geven.
Ik deed het licht uit
en sloot de gordijnen toe.
Ik heb veel te veel gedacht
daardoor werd ik moe.
Reacties op ‘Van denken word je moe’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!