Gehandicapt
Na al die vervelende gebeurtenissen in het duister zoek ik een sprankeltje licht.
Licht, om beter te kunnen kijken naar de toekomst.
Zicht, om te zien waar het is misgegaan.
Dan kan ik weer op eigen benen staan.
Dit keer zonder onzekerheid, zonder schaamte.
Als dat nou eens zou kunnen
Alleen, ik heb mensen pijn gedaan.
Volgens mijn familie ben ik niet voldaan,
ze hebben mij afgestaan.
Nu, in het gehandicaptentehuis zoek ik nog steeds naar dat sprankeltje licht.
Licht, om beter te kunnen kijken naar het zicht.
Ingezonden door
Geplaatst op
16-08-2014
Over dit gedicht
Ik ken iemand die dit heeft meegemaakt. Ik probeer me altijd in iemand anders te zetten, wat diegene denkt, doet enz. Daarom heb ik dit gedicht gemaakt.
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Afgestaan Gehandicapt Licht. Tehuis Verdriet ZiekReacties op ‘Gehandicapt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!