vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
scherven
de achteruitkijkspiegel is gebarsten
en elk facet der stukjes spiegel
is een stuk weg en een herinnering
het schervenweb van spiegelglas
wordt alfabet van lieve initialen
een glimp van ogen
de plooiboog van een mond
waarin een glimlach wordt geboren,
een frêle ronding,
de harmonie van een beweging gefixeerd,
en die een vinger naschetst
op de aangedampte voorruit
waar de lijnenarabesk
uit het verleden
de dampsluier heeft weggeveegd
strekt zich een ander baanvak uit:
herinnering voor morgen
Ingezonden door
Geplaatst op
15-08-2014
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Anticipatie Nostalgie Retrospectie WeemoedReacties op ‘scherven’
-
heel mooi, de achteruitkijkspiegel en de herinnering, een prachtig beeld!
Rudi Lejaeghere - 16-08-2014 om 13:03