vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Uitgevlakt
De dag is geborgen
op het einde van de laan
in de verte tussen dreven
schrijft de maan zijn leven
van op- en ondergaan
door de golf op het strand
uitgevloeid in geulen
in trek en moeizaam zeulen
schildert zij vasteland
met schaduw en licht
door wolken uitgevlakt
van sterren en hemel zakt
ze weg, verdwijnt uit het zicht
het is vroeg in de morgen.
Reacties op ‘Uitgevlakt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!