vorige gedicht
vorige gedicht
Bastoon
Ik neurie
bij wijlen frivool
vooral in een hoge noot
klinkt het door
die bastoon
van weemoed
zaai ik mee
in mijn lied
zing
van harte dan
harder om het leed
te verzachten
in de stilte nadien
ontsnapt de melodie
mijn gedachte.
Reacties op ‘Bastoon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!