Het ijle wit

nooit botsen wolken
zij komen en gaan
groeien aan of lossen op

in eigen stroming
trekken zij voorbij
hun vormen lijken vrij

toch spelen zij het spel
van kleur en zwaartekracht
de onderkanten donkeren nacht

terwijl het ijle wit zich
stralend baadt in het laatste licht
voordat de zon ten onder gaat


wil melker
13/08/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl