Ontketening
mijn woede wordt ontketend
door één woord
één onbenullig woord
maar
o zo groot
zijn de gevolgen
zullen ze zijn
en die zullen ongetwijfeld volgen
een gevoel dat aangewakkerd word
nog nooit
heb ik het zo sterk ervaren
gezien
gevoeld
mijn ketens breken
ik strek mijn vingers uit
los en vrij
gevaarlijk
ik kan mijn hand eindelijk weer bewegen
voor de genadeslag?
wie weet
dan had je gewenst
dat je
nooit
nóóit
een snaar had geraakt
een heel gevoelige
luister maar
al mijn cellen
gedachten
gevoelens
zijn gericht
op jou
en meer
veel meer
alles
en dan
breek ik los
uit dit duivelsoord
niemand
geen mens
geen plaats
niks
is veilig voor mijn woede
die nu ontketend is
Ingezonden door
Geplaatst op
11-08-2014
Over dit gedicht
/
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevangenis Woede WraakReacties op ‘Ontketening’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!