mijn pa
verborgen achter hoed en baard
een ietwat gespannen gelaat
het is alsof je angst ontwaart
je de storm in je ziel binnenlaat
terugkaatsende zwartwit belichting
gespleten verzuchting in binnengewelf
duidelijke inspanningverplichting
kijkend met genepen mond naar jezelf
gespannen om het goed te doen
voor jou bloedeigen fotograaf
als een late tere afscheidszoen
voor gemiste momenten supergaaf
prachtig vereeuwigd voor altijd
op glanzend canvas geplaatst
zodat ook na je levensstrijd
je aanwezigheid wordt weerkaatst
vader-zoon soms moeilijke relatie
secuur pedagogisch spel
niet altijd een match op garantie
eerst weer niet later weer wel
Reacties op ‘mijn pa’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!