Vlaamsegaai
Vlaamse Gaai heel trots op een tak
zelfverzekerd kijkend rustig op je gemak
geveerde mantel met verfijnde kleuren
doet je gestalte heel erg fleuren.
je bent terug in onze contreien
zoals in mijn jeugd aan waterpartijen
met gestreepte kop en mooiblauw gevlek
je geaccentueerde kaken en stevige bek.
je was het slachtoffer van ons kinderspel
samen met meesjes was dit je hel
vogeltjes vangen in de witte sneeuw
wat een wreedheid, wat een geschreeuw.
onschuldige kindertjes waren wij niet
spelen in ‘t bos en aan het riet
zoals in de zomer meikevers vangen
om ze aan een touwtje op te hangen.
gelukkig is er nu sms en getwitter
en zijn de onschuldigen nu gsm-bezitter
vogeltjes vlieg dus rustig rond
we sluiten met jullie een vredesverbond.
Reacties op ‘Vlaamsegaai’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!