rijverkeer

snikkende sneeuw op mijn fikkige fiets
verlangt een verhaal van schoonheid in niets
vlezige vlokken die vallen benee
faken mijn fiets in een slanke slee

witter dan wit als puimig poeder
gunstig bestapeld lieve loeder
kunstig bekleed met schapevacht
warrige watten heel onverwacht

prikkelende poëzie van luimig licht
fijne foto gesteven gezicht
stevig staande in strakke rij
enkele ongeduldige anarchisten erbij.