vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
lisola
fata morgana met zonnige gloed
geboren uit puberale overmoed
water en leven zo gegeerd
de rest wordt discreet uitgerangeerd
strompelend door ziedend zand
in vernietigd uitgedroogd land
verlangend zoeken naar nieuwe bron
naar een bereikbaar Babylon
een nieuwe belofte aan de horizon
een frisse boom, een oasebron
ben jij daar mijn lieve lief
mijn langverdwenen hartedief
geluk en blijdschap kunnen vinden
in het zoeken en hervinden
minimalistisch heel gericht
als een lief landschapsgedicht,
carpe diem geniet nog meer
van deze subliem geschapen sfeer
symbool van schoonheid en van eenvoud
zoals geur en kleur van rozenhout.
Reacties op ‘lisola’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!