de stoel

achter de muren schuilt veel verdriet
soms het gevolg van een kapotte fysiek
of misschien sturen de hersenen niet aan
kan je alleen lopen met dergelijk amalgaan.

hoe inventief kunnen de mensen zijn
om te ontsnappen aan het chagrijn
van een beperking van lichaam of geest
dit amechtige vreselijk vernietigend beest.

zij staat daar, zinnebeeld van een verleden
oude mechaniek maar eigenlijk erg heden
die ondersteuningskar,mobiliteitssymbool
wie was hiermee op den dool?

verdriet van gisteren , verdriet van vandaag
geniet van het nu, het leven is niet traag.
het minste gaatje en het levenswater vloeit weg
wij hebben geluk, zij hebben pech!