vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Filigrein
Het beeld dat ik voor ogen heb
mat, op plaatsen uitgedund
zichzelf aan het verliezen
het filigrein
in fijne draden uitgeplet
ik hoor het zilver niet meer zingen
gepast is het avondkleed
tot stof uiteen getrokken
oud gerafeld linnen
de dagen worden stiller
ijler, uitgesproken
vanbinnen schrijft het winter.
Reacties op ‘Filigrein’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!